Herstelverhaal Rob

Het herstelverhaal van Rob

Mijn naam is Rob en ik ben verslaafd. 

In de jaren voorafgaand aan mijn behandeling op Landgoed Kortenbos van Connection SGGZ gebruikte ik dagelijkse drugs, meestal stiekem. Ik dacht dat ik nog controle had over de situatie, maar iedere dag werd mijn leven een grotere puinhoop. Financieel aan de afgrond, niet of nauwelijks nog contact met familie of vrienden, relatie verbroken, een afgetakeld lichaam, totaal geïsoleerd van de buitenwereld, niet meer sporten en ook op mijn werk kon ik niet meer presteren.

Mijn leven was één grote leugen.

Ik was in de veronderstelling dat het kwam door het gebruik van die ene specifieke drugs, cocaïne, dat mijn leven zo’n puinhoop was geworden.

Iedere dag beloofde ik mezelf om te stoppen, maar binnen een paar uur verbrak ik deze belofte en ging ik weer gewoon door met gebruiken.

Het maakte uiteindelijk niet meer zoveel uit wat ik gebruikte, mijn leven was veranderd in een cocktail van alcohol, drugs en obsessies. Zolang ik maar kon ontsnappen aan gevoelens en de realiteit was het voor mij wel prima. Ik bereikte uiteindelijk het punt waarop ik zelfstandig niet meer kón stoppen, ik gebruikte drugs tegen mijn zin. Ik walgde van mezelf, gevangen in mijn eigen waanzin en leugens en ging op zoek naar professionele hulp.  

Toen ik tijdens mijn behandeling op landgoed Kortenbos eerlijk ging terugkijken op mijn leven kwam ik er achter dat het probleem niet die ene specifieke drugs was.

Het was de ziekte verslaving; de obsessies naar middelen of gedrag om te kunnen ontsnappen aan het “normale” leven.

Al op jonge leeftijd waren die obsessies aanwezig in de vorm van dingen sparen (voetbalplaatjes, kindersurprise poppetjes, flippo’s etc., dat kon ik niet zoals andere kinderen dat deden), sporten, gamen, aandacht van meisjes op school en uiteindelijk dus middelen in de vorm van alcohol en (soft)drugs, gepaard met verslavingsgedrag op het gebied van werk en seks. 

Tijdens mijn behandeling duurde het 2 of 3 weken voordat ik uiteindelijk toe kon geven dat ik verslaafd ben.

Ik dacht dat dit mijn definitieve nederlaag zou betekenen, maar het bleek exact het tegenovergestelde te zijn.

Op het moment dat ik toegaf dat ik verslaafd ben, voelde ik een soort van opluchting, een last die van mijn schouders viel. Verstoppertje spelen was niet meer nodig, ik hoefde niet meer te liegen. Dat was een enorm geschenk, al die leugens hielden mijn ziek. 

Tijdens mijn opname op landgoed Kortenbos ben ik mezelf langzaam maar zeker bewust geworden van mijn gedrag en mijn negatieve gedachtes. Vanuit dat stukje bewustwording en met de hulp van het team van Connection SGGZ kon ik stap voor stap weer gaan leven.

Verantwoordelijkheid nemen, verbinding maken met mezelf en met andere mensen, eerlijk zijn, niet oordelen over anderen maar naar mezelf kijken.

Het programma van Connection SGGZ, was behoorlijk intensief, maar ook heel afwisselend. Tijdens de gesprekken met de psychologen en ervaringsdeskundigen voelde ik me (misschien wel voor de eerste keer in mijn leven) begrepen en gehoord. De herkenning in de verhalen van andere verslaafden uit mijn groep zorgde er voor dat ik mezelf niet meer zo “raar” voelde. 

Na de periode op landgoed Kortenbos heb ik nog 10 weken gebruik gemaakt van de nazorg van CACN. Daar zijn we verder gaan bouwen op de basis die op Kortenbos was gelegd, steeds weer terug naar het stukje bewustwording van gedrag en gedachtes om vanuit daar andere en vaak verstandigere keuzes te kunnen maken. 

Ik ben het team van Connection en CACN ontzettend dankbaar voor hun geduld en professionele aanpak. Ik heb weer een leven en dat leven is zoveel mooier en leuker dan ik ooit heb gehad.

Dat betekent overigens niet dat ik geen slechte of minder goede dagen heb, maar ik heb geen drugs meer nodig om die dagen te “overleven”.

Inmiddels ben ik ruim 900 dagen clean, dat is werkelijk een wonder. Ik kon in de laatste maanden voor mijn opname nog geen 900 secondes clean blijven. 

Na alle behandelingen bij Connection SGGZ en CACN heb ik nog een half jaar aan mezelf gewerkt door middel van schema-therapie. Dat heeft ontzettend geholpen bij het doorbreken van denkpatronen en het continu “afstraffen” van mezelf. Daarnaast maak ik tot op de dag van vandaag gebruik van zelfhulpgroepen (bijv. CA) die iedere dag en overal in het land te vinden zijn.

Er is een oplossing, geef jezelf een kans!

Op 5 juli 2023 is dit herstelverhaal geschreven.